زندون نفس گیــریــه قلبم

   هر لحظه که دلتنگ تو می شه

   دست از سرِ تو کشیدم اما

  دنیام همه همرنگ تو میشه

 

  دست از سر تو کشیدم اما

  تا زِندَم و تا سر که به تن هست

  این عشقِ عزیز و لعنتی هم

  تو کوچه ی خاطرات من هست

 

  درگیر تو و یاد تو و زخمِ فریبم

  از عشق تو شد بی کسی و غصه نصیبم

  هر روز دلم تنگ تو می شد که شکستیش

  از بس که تو سنگی و من از بس که غریبم

 

  من پشت همین پنجره دیدم

  اون عصرِ قشنگی که تو رو برد

  از حرمت این پنجره پژمرد

  رو دستِ غروبِ دلبری مُرد